Cue

De regisseuse voorzag me een paar weken geleden van een hoop houvast middels een lijstje met cues. Sleutels voor wanneer ik wat moest doen tijdens de voorstelling Bel me met SjiParts in Arnhem. Ik vond het geweldig om samen met de mannen van la Zona en een tiental dansers iets  te maken wat, getuige de reacties er mocht zijn. Zo geweldig zelfs dat ik er, weken later, in het tropisch regenwoud van Queensland over zit te schrijven terwijl een omgeving als deze je eigenlijk onmiddellijk alles zou moeten doen vergeten. Alles om mij heen leeft, kwaakt, piept, krijst, plopt, jankt en druppelt want we zijn wel in het tropisch regenwoud. Zonder nat geen leven hier.

Ik moet daar erg aan wennen, dat nat. Mijn Nederlandse roots blijven maar gatverdamme roepen wanneer er weer een voedzame bak vocht uit de lucht komt zeilen die de wereld om mij heen van energie voorziet. Dieren zijn hier in onvoorstelbare aantallen, bomen zijn twee keer zo hoog en vijf keer zo dik en onderwater is er minstens zoveel gedrang als erboven. Ik kan zogezegd nog niet helemaal door de nadelen heen kijken om ook de voordelen te kunnen zien.

Dat heeft zo zijn historie, die regen en ik. Op de fiets in een vorig leven speelde de nattigheid mij zoveel parten dat ik ‘m tegenwoordig erg snel voel. Ik hing een keer mijn kleren te drogen in een gehuurd hokje na een dag doorweken en de volgende ochtend groeide de schimmel aan de muur. Mijn kinderen riepen om hun moeder tijdens een vakantietocht omdat de regen niet alleen van de camping maar vooral van hun tent een zwembassin had gemaakt. Ze hielden zich goed na het commando stil blijven liggen op je matje en zorgen dat je niet wegdrijft. Drie weken solide regen in Nieuw Zeeland terwijl ik, alweer, op een fiets zat deed me zelfs terug verlangen naar Nederland. Ik dacht toen nog dat het daar minder regende.

Misschien is het ook een kwestie van de regie uit handen geven. Het weer als regisseuse van de dag en een lijstje vol met cues. De zon breekt door een ik neem het lijstje ter hand. In het regenwoud wordt alles vloeibaar.

Vis

Je kunt hier vissen maar dat lijkt toch een soort van absoluut niet de bedoeling. De kleur en soort in veelvoud beschouwend flipper ik over het grote, wacht, the great barrier reef. Vertalen kent zo zijn beperkingen.

Zelfs een kleurenblind persoon zou zich hier uit zijn kwallen werende pak wurmen onder het uitroepen van bewonderende kreten. De kleuren zie je niet alleen, je voelt ze, je ruikt ze. Alles onder water ademt kleur.

In Nederland, een paar dagen geleden nog maar, zag ik een reportage over het grote rif hier. Alles is dood, huilde een professor in de leer. Niet meer te redden. Vrijwilligers deden wat ze konden maar er restte slechts een wit in vijftig tinten van ontreddering.

Morsdood.

In die reportage dus.

Nu ligt dat rif uitgesmeten over 900 kilometer dus er zal vast wat afstand gezeten hebben tussen mij en die professor.

Maar toch, ik ben in Aussieland voor een jaar en er moet me iets van het hart over de berichtgeving in Nederland, nou ja, aangaande dit rif dan.

Ik drijf hier rond, heb de waarheid niet in pacht maar dit is wat ik bedacht heb na wat geklets zo her en der.

Het rif, als in HET rif , bestaat niet.

Het is zo groot dat er veel verschillende mededelingen over te doen zijn. Op sommige plekken huilen professoren terecht tranen en tuiten hun lippen, op andere plekken juichen bezoekers, beheerders en professoren om een bruisend en levendig koraalrif. O ja, en lokale ondernemers ook.

In Nederland kun je vissen naar de waarheid.

Wat je vangt is dan aan jou.

Foto: Justin Timmer

Rondje Romheen

Onder deze titel kun je de komende twaalf maanden een aantal teksten, gedichten, schrijfsels lezen die onderweg ontstaan. Onderweg in een jaar Australia waar ik in een truck(je) doorheen reis met Ineke. Het laat zich dus niet voorspellen, dat jaar, de schrijfsels, de belevenissen. Het enige dat vaststaat is dat ze er zullen zijn, dat ze uit alle hoeken en gaten tevoorschijn komen, hoe dan ook.

Dus, riemen vast, flipflops aan, insmeren en hoeden en petten op en no worries mate!

Stem

Iets een stem geven is in Nederland zo simpel nog niet. Of iemand, daar geldt eigenlijk hetzelfde voor. In het stemhokje stond ik daar nog even over na te denken vandaag. Murw gebeukt door partijbonzen die me vooral maanden mijn idealen een stem te geven.

Mijn idealen hebben al een stem, die heb ik zelf. Ik ken een Syrisch chirurg die al zeven jaar van het ene opvangcentrum naar het andere verplaatst wordt. Onderweg komt hij zeven ziekenhuizen tegen waar ze schreeuwen om gekwalificeerd personeel.

Hij kan het maar het mag niet. In Nederland. Hij heeft geen stem.

Zo ken ik ook miskend talent in de zorg, in de bouw, op het land. Om maar te zwijgen van dieren, gewassen, oceanen, zeespiegels. Niet gehoord, niet gezien. Hoe geef ik hen een stem? Niet iedereen is nou eenmaal bij stem. Of niet meer. Enfin, ik heb gestemd en een idee mijn stem gegeven.

Het idee is dat die stem de Syrisch chirurg en ander miskend talent een stem geeft.

Er zijn in Nederland veel mensen die dat geluid van die stem niet willen horen. Ik denk dat wanneer je luisteren kunt, want daar ontbreekt het aan, je er niet omheen kunt. Die stem die je, wanneer je naar de kleurloze muur van het stemhokje staart, verteld wat jouw hart je ingeeft.

Misschien is dat wat ik daar deed. Mijn hart een stem geven. Ik ben benieuwd wiens geluid we morgen horen.

Vloeibaar

‘U bent een gematigd mens’.

Het duurde even voor ik de ironie in haar uitspraak herkende. Ze bedoelde dat ik niet genoeg smeerde. Ik heb psoriasis, een lichte vorm. Het is een huidaandoening waarbij de mijne een keer of vier sneller verouderd dan de jouwe. Jij hebt dus eigenlijk een slome psoriasis, die van mij leeft zich uit. Een normaal mens, wat ik  verder natuurlijk ook ben of tenminste hoop te zijn, wordt uitgestrooid na overlijden. Ik waai voor een deel, iedere dag, met alle winden mee.

Niets tijdens het onderzoek had iets aan het licht gebracht over mijn talent zaken die me dwarszitten in vloeibare vorm te behandelen. Voor anderen is er op goede momenten, de momenten dat je de wereld aankunt, misschien een voorstelbare wereld. In mijn geval is ie dan vooral drinkbaar.

Dat zouden meer mensen moeten doen, hun problemen vloeibaar maken, ze overspoelen met percentages relativeringsvermogen, doordrenken met liters vergetelheid en langzaam laten verworden tot een ingedikte brei weemoed, hartzeer en acceptatie om te omarmen.

Er zijn staatshoofden geweest die de verbroedering verwarden met vertroebeling. Ik ken een filmpje waarin Boris Jeltsin , die je ook van verroebeling zou kunnen beschuldigen, Boris dus, en de secret lover van Monica Lewinsky de slappe lach krijgen tijdens een persconferentie nadat ze de wereldproblemen drinkbaar gemaakt hebben. Niet alleen is het erg leuk om  naar te kijken maar het heeft, in ieder geval op mij, een buitengewoon relativerend effect. Alsof ze straks, buiten op een grasveld, met de hand BUK raketten naar elkaar gaan overgooien terwijl het publiek luid joelend ‘Buk nog een keer’ van Margreet Dolman ten gehore brengt.

Wanneer de wereld vloeibaar wordt daalt het percentage realiteit aanmerkelijk en gebeuren er merkwaardige, onvoorstelbare dingen. Kijk maar om je heen, onze wereld is in rap tempo bezig vloeibaar te worden. Een wandeling in de natuur verandert in een nat uur. De realiteit plenst ons om de oren. Ik zou het graag vaker zien; staatshoofden, wereldleiders en influencers die hun problemen vloeibaar maken, de ingedikte brei omarmen en dat wij er dan naar mogen kijken om vast te stellen dat er, al is het maar een klein beetje, dat er ergens iets begint te stromen.

SHOP

working on a dog's life

Na de officiële  release nu te bestellen via janeikelenboom.je@gmail.com info@lazona.nl of het contactformulier op de website:

Alle onderstaande muziek is ook verkrijgbaar via :

Spotify, 

Bandcamp

Deezer

Apple Music

CD Romheen met la Zona € 15,- (inclusief verzenden)

Cd met 16 stuks muziek en gedicht of verhaal van Romheen met La Zona

CD Deluxe € 25,- (inclusief verzenden) uitverkocht!

Cd met 16 stuks muziek en hardcover boek met de 16 gedichten en verhalen van Romheen met La Zona en kunstwerken van Betty Jaarsma. uitverkocht!

De eerste 100 boeken hebben een uniek nummer! uitverkocht!

CD Super-de-luxe vanaf € 100,- uitverkocht!

Door ons zelf persoonlijk bij je afgeleverd inclusief live gedicht of verhaal bijgestaan met live muziek. Leuk voor op bruiloft en begrafenis. Goed voor je festival. Uniek om je schoonmoeder mee te verrassen.

Cd met 16 stuks muziek en gesigneerd, uniek genummerd hardcover boek met de 16 gedichten en verhalen van Romheen met La Zona en kunstwerken van Betty Jaarsma

We drinken gratis je koelkast leeg. dat doen we nog wel.

CD Digitaal vanaf €7,50 Verkijgbaar via Bandcamp.  Digitaal album.

CD ‘KIER’  €10,- (exclusief € 5,- verzendkosten binnen NL) met 7 stuks muziek en tekst. Inclusief exclusieve foto’s van dans met LEF.

Kaarten ‘Omdat rechtdoor altijd nog kan…’ Voorbeelden alhier onder Tango, Jezus redt(het niet), De krappe stad.

Mocht je niet willen zoeken naar de kaarten, hier een voorbeeld

Agenda

2024

26 januari 2024                         Romheen met la Zona. Uitnacht Arnhem, Rembrant theater.https://www.uitnacht.com/rembrandt 

27 januari 2024                         Romheen met la Zona Breda https://hetgelehuisinprincenhage.com/

13 februari 2024                        Romheen alleen. Lege Stoelen, Zwolle http://lege-stoelen.nl/ 

 1 maart 2024                            Romheen met la Zona  Hannah Foodbar, Arnhem. https://www.facebook.com/p/Hannah-Foodbar-100076156206682/

23/24 maart 2024                     Theater/Dansvoorstelling BEL ME Romheen met la Zona ism SJI Parts Theater de Leeuw, Arnhem        https://steffievanleth.nl/

31 maart 2024                            Romheen met la Zona Kleintje Taribush festival Lhee, Drenthe https://taribushfestival.nl/programmering/   

5 april 2024                               (de voorlopige finale!) Romheen met la Zona, ABC LIbertas, Arnhem. https://abc-libertas.nl/

Het invullen van de agenda gaat verder vanaf mei 2025. Dan zijn we weer compleet!

Informatie en boekingen:           Jan Eikelenboom       0653935137/ janeikelenboom.je@gmail.com

Hobbels

Het is bijna zover. We gaan op reis voor een jaar naar Australia. Hiervoor is een specifiek soort rijvaardigheid vereist want de wielen onder ons behoren tot een truck die zwaarder weegt dan het normale rijbewijs hier in Nederland toestaat. Daar wordt dus een nieuw rijbewijs voor aangevraagd met bijbehorend riedeltje examens in theorie en praktijk met voorafgaand een arts die mij gezond verklaard. Die arbo arts vindt dat de brillenboer goed aan mij verdient heeft want ik kan alle letters ook zonder bril nog lezen. Het theorie examen vereist een periode van twee weken studeren op allerlei technische vrachtwagenzaken die geen mens kan onthouden(ik wel want ik slaag). Het praktijkexamen is reeds na vier lessen want ik rij al in een busje en denk dat ik het wel kan. Dat klopt met de aantekening dat de spiegels wel wat meer gebruikt mogen worden. Ik ben geen ster in achteruit kijken geloof ik.

Het document wordt aangevraagd en via het gemeentehuis afgehaald. Tot zover vlag en wimpel. Bij de ANWB kan ik een internationaal rijbewijs ophalen hetgeen voor Aussieland verplicht is. De behulpzame mevrouw in de winkel vult het document voor me in en stempelt erop los. Bij overhandiging zie ik dat ze categorie C niet afgestempelt heeft. De reactie op mijn commentaar doet me even zwijgen. ‘Ik mag dat niet doen want dan mag u in een vrachtwagen rijden en u heeft C1(tot 7500kg)”. Ze kan mijn geëxamineerde zweet dus niet kwijt op dat document, dat voor één jaar geldig is. Dat kan alleen op een internationaal rijbewijs dat voor drie jaar geldig is. “Doe me die dan maar”, is mijn gedurfde commentaar. Daarmee vang ik ook bot want dat document is nu juist in Aussieland niet geldig.

Hoe ik ook aandring, er komt geen stempeltje in het vakje achter de C. Ik dwing haar te bellen met alle superieuren die ze maar kan bereiken zonder het gewenste resultaat. “Het is het ministerie dat dit regelt en wij zijn slechts de uitvoerder, misschien kunt u met hen contact opnemen?” Wat ik ook doe, het document blijft in de Engelse vertaling vermelden dat ik goed ben voor rijden op vier wielen tot een gewicht van 3500 kilogram. De ongewenste conclusie lijkt te zijn dat ik mijn C1 rijbewijs gehaald heb maar daarover niet kan opscheppen tegenover oom agent die me Down Under langs de kant van de weg zet. Sterker nog; het lijkt er ook op dat de truck verzekeren een lastig verhaal wordt omdat ik geen geldig internationaal rijbewijs kan bemachtigen.

Indachtig de eindeloze vlaktes die het te berijden continent heeft kijk ik verder dan mijn neus lang is en kom op het spoor van een door de overheid goedgekeurd vertaalbureau dat haar geld verdient met deze afgrond tussen de Nederlandse instanties; ze vertalen het rijbewijs naar het Engels middels een officieel goedgekeurd document. Over drie tot vijf dagen heb ik het in huis, ruim op tijd voor vertrek. Kost een paar tientjes maar dan heb je ook wat. Ik denk dat het lesgeld is.

Dacht toch echt de hobbels pas aan de andere kant van de wereld tegen te komen.

Voorstelling

Bel me (SJIParts & Romheen met la Zona) 23/24 maart

We waren vrijer toen de telefoon nog aan een draadje hing. 

Een voorstelling in beweging, op de smaak van woorden en muziek

SJIParts en Romheen met de Zona slaan de armen om jou heen. Vervoeren je naar een ruimte met ontmoeting, herkenning en bezieling. Dans, gesproken woord en muziek maken een wereld die de jouwe wordt. Vervreemdend en vragend.

Wie wil je bellen? En durf je dat niet goed?

Door wie wil je gebeld worden? En hoe lang ga je wachten? Wat is wijs?

We rekenen af, ergens in de toekomst.

https://shop.twelveticketing.eu/event/bel-me-steffie-van-leth-ak5sql

Plopplopplop

er is een sleepboot

die zegt plopplopplopplopplop

verbazing bij de mensen houdt niet op

want hij zet alles op zijn kop

menig schandaal dat gaat niet door

daar stak dus die sleepboot een stokje voor

oorlog werd vrede

op een plek van haat

alleen maar liefde

het werd de wereld op zijn kop

golvend door een boot

met plopplopplop

door verhitte landen

varend als een koele bries

voer daar dus die sleepboot

een frisse wind

door iedereen zijn kop

wat dan wel weer jammer is

dat ik soms die sleepboot mis

bekijk de wereld en denk

kom op sleepboot waarben je

met je plopplopplopplopplop

zet de wereld op zijn kop plopplopplop

zet de wereld op zijn kop.

@romheen met la zona.